Koreografski vešto, igrački upečatljivo
Posle tačno četrdeset godina, balet „Ohridska legenda“ našeg proslavljenog kompozitora Stevana Hristića ponovo je zasijao na novosadskoj sceni, ovog puta u koreografiji Vladimira Logunova. Davne 1981. godine, u koreografiji Vere Kostić, „Ohridska legenda“ premijerno je izvedena u čast otvaranja nove zgrade Srpskog narodnog pozorišta. Danas, četiri decenije kasnije, „Ohridska legenda“, balet koji slavi ljubav i vekovnu borbu za slobodom, upravo je bila pravi izbor za obeležavanje 70 godina osnivanja Baleta SNP-a i predstavljanje Novog Sada kao buduće Evropske prestonice kulture.
Sadržaj „Ohridske legende“ odslikava vekovnu borbu protiv neprijatelja protkanu romantičnom ljubavnom pričom, te je čini duboko vezanom za naše podneblje. Večno pitanje koje se nameće kada je reč o „Ohridskoj legendi“ jeste, da li je ostaviti tradicionalnom ili je stilizovati i osavremeniti? Koreograf Vladimir Logunov uspešno i gotovo savršeno uklapa korake narodnih plesova sa klasičnom tehnikom, koristeći pun kapacitet tehnički uigranog novosadskog ansambla. On nas vodi koreografski vešto i znalački i kroz ljubavnu i kroz priču o vekovnoj borbi za slobodu, opredeljujući se za klasičan koreografski izraz protkan tradicionalnim folklornim elementima.
Kroz dva čina i četiri slike, Logunov je prelepo oživeo priču ne prekidajući njenu nit, od početka do kraja, kroz sebi svojstven i koreografski upečatljiv rukopis. Izuzetno snažne dramski i koreografski, grupne scene ansambla nisu ostavile publiku ravnodušnom. Vešto koreografsko umeće Logunova da izvuče maksimum iz ansambla i u tehničkom i u dramskom smislu došlo je do punog izražaja kroz temperamentne scene porobljavanja naroda i sultanovog tabora. Nasuprot njima, prisustvo fantazije kroz igru jezerskih vila i haremskih žena donosi mnoštvo prelepih lirskih trenutaka. Ljubavna priča Biljane i Marka jasno je koreografski ispričana i inspirativna je kako u duetima tako i u solo igrama.
Nadahnuta igra prvakinje Baleta Ane Đurić doživljaj je sam za sebe. Tumačeći lik Biljane i Biserke, Ana tehnički besprekorno i lirski nadahnuto oživljava oba lika. Kroz snažan smisao da pantomimski nijansira ulogu, u njenoj Biljani prepliće se borba za ljubav i borba za slobodu. Kao Biserka, ona dominira lepim linijama, čistom tehnikom, izražajnošću čitavog tela i svakog pokreta. Lik Marka, siromašnog momka u kojeg se Biljana zaljubljuje, tumači prvak Baleta Andrej Kolčeriju. Svojom zrelom pojavom i kroz igru snažnih i dramskih pokreta Kolčeriju gradi herojski lik iz naroda koji na kraju pobeđuje.
Pored glavnih likova, svakako najupečatljiviji utisak ostavio je sjajni Semjuel Bišop tumačeći lik sultanovog vezira. Bišop je svojom izuzetnom pojavom, dobrom tehnikom i izuzetnim osećajem za dramsko nijansiranje uloge ostavio dubok utisak na publiku, a publika ga je za to i nagradila. Sjajna solistkinja baleta Katarina Kljajić bila je upečatljiva kao porobljena Rumunka. Zrelo, čisto i tehnički sigurno, Katarina je uspela dramski da nijansira i scenski prikaže kako tugu tako i prkos porobljenog naroda. Solisti Lana Stojanović kao Bugarka i Olga Avramović i David Gruoso u grčkoj igri verno su dočarali vreme robovanja pod Turcima. Solistkinja Sanja Pavić kao Zvezda Danica ostavila je upečatljiv lirski utisak i svojom filigranskom figurom verno je dočarala svet vila.
Upečatljiva i bogata scenografija Saše Senkovića kao i prelepi kostimi Mirjane Stojanović Maurič doprineli su Vladimiru Logunovu da napravi predstavu izuzetne stilske čistoće, tehnički zahtevnu i dramski zanimljivu.
Sanja Vučurević, „Dnevnik“, 2. novembra 2021, str. 8
